17 Mart 2010 Çarşamba


Bozuldu zamanla satır aralarına üflenen büyüler ve azaldı giderek rengi kelimelerin.
Sadece ellerimden kurtulmayı diliyorum.
Bir ölünün toprakta sürüklenişi gibi, giderek daha fazla ruhsuzlaşarak…

1 yorum:

a by kara dedi ki...

bazen, yeteri kadar ışık olmadığını düşünürüz...
içimizde...

yahut bir deniz canlısı gibi daha derine inmeyi dileriz. basınç göz kapaklarımızdan beynimizi dışarı atıncaya kadar.

ama insan, öyle mi ya...
elleriyle dokunduğu bütün nesleri yeniden şekilendiriyor -anlamlandırıyor. ve en güzelide bu sanırım...
yeni anlamlar bulmak için bir tek şeye ihtiyacın olacak... yazmaya...

a by kara.