Bazen aynı gökyüzünün altında durduğumuzdan bile şüphe ediyorum. Başka iklimlerde başka topraklarda büyüyoruz. Büyüdükçe kelimelerim de bunamaya başlıyor. O bunak sözcüklerin ucundan tutup yeni manzaralar çiziyorum herkesin çok fazla sevmeye başladığı için bana yetmeyen şairlerin artık burun sızlatmayan şiirlerinin yerine.
Hayatın gerçekten içine geçmek
çok zor dışına çıkmaktan.
Bazen herşey çok zor,
herşey çok uzak,
çok yüksek
ve çok karanlık.
Kalbimden öte beynim kanıyor;
bir dua eşliğinde
buza gömülmek istiyorum...
1 yorum:
...Yazdırmalısın mezar taşına:
ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın
aslında hiç olmadım ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın.
Y.O.
Yorum Gönder