19 Eylül 2008 Cuma

NARKOLEPSİ... (BUNALIM GÜNLÜKLERİ)


İçerideki sızıntı devam ediyor. Biliyorum dualar yükselmeli avuçlarımdan ama korkuyorum. Dehşet içimi kaplayan birikintinin içinde, keskin dişli bir canavar sanki.İç organlarımı kemirmek için bekleyen bir ucube...

Nefes alırken bile zorlanıyorum bazen, düşünmemeye çalışmak günün 23 saati işe yarasa bile (en iyi ihtimalle) , kalan o bir saat beynimden tüm vücuduma duman pompalamaya yetiyor.

Oksijen ve karbonmonoksit karışımı içimi kaplamış durumda....

İki tarafı başaklarla sarılı, toprak bir yolda bir yaz günü öğleden sonrası  yürüyen siyah çantalı, terli bir yolcuydum....

SANIRIM O FOTOĞRAF DEĞİŞECEK...

NOT: Silüetinin ardında ışık var biliyorum...HER ZAMAN VARDIR....

Hiç yorum yok: