21 Ekim 2008 Salı

Bir zamanlar güzel yazardı kalem, denize koşan ırmak gibi akardı…
“Şimdi yazamam” derdin, yazamayacağını da yazardın.
Büyükler dizini döverdi, sen sokaktaki çocuklara giderdin. Zehirli otlarını yakmadan giderdin, unuttun. Şimdi bütün çocukların midesi yanacak…

Hiç yorum yok: